zweven is leven

Jippie! Sinds zaterdag mogen Michiel en ik ons 'baron' en 'barones' noemen, nu we samen in een mandje onderaan een enorme heteluchtballon gehangen hebben...
Na 3 maanden wachten heeft Michiel namelijk eindelijk zijn zeer goed geheim bewaarde verjaardagscadeau van zijn vrienden en familie gekregen: een ballonvaart bij zonsopgang.
De avond tevoren waren we al naar Deventer gereden en gelogeerd bij een chique B&B (Op de Keizer) midden in het centrum. Heerlijk gegeten (restaurant de Kokkel en het Zwijn) en helaas niet al te vroeg naar bed gegaan.
De wekker ging om 4:45 en doordat ik een uur daarvoor al wakker geschrokken was uit een nachtmerrie dat we ons verslapen hadden, ben ik vergeten om michiel te filmen op het moment dat ik hem wakker gemaakt heb voor zijn uitgestelde verjaardagscadeau. Nu had hij al een donkerbruin vermoeden over vroeg opstaan, aangezien hij mij geheimzinnig had zien doen met de B&B gastvrouw over het ontbijt. Dat stond op de gang als lunchpakketje klaar toen wij het huis uit slopen. Onderweg naar Harfsen, de opstapplaats, deed Michiel goed zijn best om te raden ("wilde zwijnen jagen?") Om 1 minuut voor 6, 700 meter voordat we op de plek van bestemming aankwamen, zei hij opeens na 3 maanden totale onwetendheid: "gaan we soms in een luchtballon?" Aangekomen kregen we een oranje polsbandje en koffie. Daarna met onze 16 medeavonturiers het kletsnatte bedauwde weiland in om te helpen met het optuigen van de ballon. Als de ballon eenmaal uitgestrekt in het weiland ligt met het mandje op z'n kant, dan wordt er mbv 2 grote ventilatoren lucht ingeblazen. Als de ballon dan redelijk bol staat wordt diezelfde lucht door de brander boven het mandje verwarmt, waardoor mandje en ballon vanzelf overeind komen. De ballon zit dan nog met een kabel aan een busje vast en wordt ook nog naar beneden gehouden door 2 sterke mannen. Nadat we allemaal ingestapt waren, verdeeld over 4 compartimenten (erg handig bij het landen ;-) ), werd de ballon losgemaakt van bus en sterke mannen en stegen we behoorlijk snel de lucht in. Vanaf dat moment is het alleen nog maar vredig zweven over het boerenland van Overijsel in de richting waarheen de wind je brengt. De ochtendzon was prachtig en er was nauwelijks bewolking, dus we hadden ver zicht over de omgeving. Een medepassagier werd misselijk, maar wist gelukkig keurig buiten het mandje te kotsen. Gezien het vroege tijdstip zal het ook wel niet op iemands hoofd terecht gekomen zijn.
Na een landingsvoorproefje boven een maisveld (net op tijd weer gestegen om de hoogspanningskabels te vermijden) landden we heel netjes in een wederom bedauwd weiland te Hoge Hexel. Alhoewel netjes... je komt verticaal wel heel rustig neer, maar door de sterke zijwaartse kracht alsnog met 2x stuiteren en 1x een schuiver van 20 meter voordat de ballon het mandje 'op z'n kantje' trekt. Dus lagen we met 18 mens als wijnflesjes keurig in een rekje gestapeld. Daarna ballon opvouwen, mensen en mandje in busjes geladen en 25 km terugrijden naar de ballonbasis. Alwaar we met champagne tot baronnen en baronessen van Harfsen tot Hoge Hexel gedoopt zijn. Maar als ik een goede bui hebt, mag je me nog steeds tutoyeren hoor! ;-)