2' HET, the pimp and his 5 women

Ook al lopen we dan voor en achter de feiten aan, er zijn hier het hele jaar rond zoveel festivals dat Maya niet hoeft weg te kwijnen bij gebrek aan partytimes.
Gisteren was Speyside (aan de andere kant van de berg) aan de beurt voor het harvest(fest?)feest. Dit is een soort thanksgiving achtig gebeuren waarbij het dorp dat aan de beurt is haar familie en vrienden uitnodigt voor een dag vol eten waarbij men van huis tot huis gaat. 's avonds is er dan harde muziek en (een poging tot) dansen op straat. Helaas ben ik blijkbaar in 1 nacht vele jaren ouder geworden :-( aangezien de vele mannen die hier op maya afkomen als de muggen op michiel, ons voor het eerst niet voor zusjes aanzagen. slik. daardoor wel een extended compliment voor Kik ontvangen: Nadat er zo'n man/jongen of 5 zich al aan maya stonden te vergapen, kwam er 1 aanlopen die iets zei als "woooow...you are beautifull! Now my day is perfect having met you!!" and toen tegen mij: "You're ok, mum?" AAAAARGHH! :-(:-(:-( "You did a great job here!" al likkebaarden in Maya's richting knikkend. snik. Ik word ouuuuuuuuud.... en lelijk. en gerimpeld. en krom en tandeloos. net zolang totdat ik me ook op een paradijselijk eiland moet terugtrekken om mijn laatste dagen te slijten in het gezelschap van alle zwerfhanden en -katten zoals June. Overigens helemaal geen schrikbeeld :-) June is een allerliefst oud dametje die hier 11 jaar geleden is komen wonen omdat ze hier vaak met vakantie gekomen was met haar indertijd overleden man. of had ik dat al eens geschreven? In elk geval, ze is allervriendelijkst en de enige (op mij na dan) die de zwerfhonden nog wel eens aait en vriendelijk toespreekt. Overigens is dat niet heel handig, aangezien onze vaste zwerfvriendjes gisterenavond zo uitzinnig blij waren toen we terugkwamen dat ze met hun modderpootjes mijn jurkje besmeurd hebben bij het stralend tegen me opspringen :-(.
Terug naar Speyside. Michiel is inmiddels helemaal gegroeid in zijn 'man-of-the-isle' rol: naast de Prada zonnebril (ik zal het vroemvroemelement aan hem voorstellen, Gied) worden zijn looks nog gecomplimenteerd door de inmiddels weer tot volle wasdom uitgegroeide RudiePornoSnor&Sik en een cadeautje voor Laurens van Maya dat Michiel mocht lenen. ik kan natuurlijk niet verklappen wat het is, maar het heeft een behoorlijk hoog blingblinggehalte ;-). Halverweg de avond kwamen we 3 Noorse meisjes tegen uit ons eigen dorp (wat is dat toch met al die scandinaviers hier?). Dus Michiel liep vervolgens met 5 blonde chickies door het dorp, hetgeen hem tot diep RESPECT! kwam te staan van de overige aanwezige mannen. Vooral aangezien de verhouding vrouw-man op elke sociale aangelegenheid waar wij tot nu toe verzeild zijn geraakt 1:10 is. (Als je vraagt waar ze hun vrouwen verstoppen, mompelen ze iets onverstaanbaars waar de woorden 'home' en 'cooking' of 'cleaning' nog net uit op te maken zijn). Wat je wel doet afvragen wie die anderhalve vrouw dan is die wel staat te bubbelen op de keiharde muziek die uit de menshoge speakers waait? Het onverstaanbaar mompelen wordt meestens versterkt door het ontbreken van enkele tot alle tanden. dus eenieder die een carriere ambieert op een tropisch eilnad, raad ik aan tandarts te worden. gouden tijden. Vooral als je ook nog een specialisatie blingbling implantaten volgt :-). Nadat we uitgebreid gekeken hadden naar Michiel's runner up voor man-of-the-isle (een man in een lange witte jas met dito hoed en zonnebril), een jongen met een lichtkrant als riemgesp (tekst onleesbaar omdat je anders wel erg lang naar zijn kruis moest staren) en de diverse bubbelende dames, heeft maya 2 minuten HET gevonden, voordat het ons weer te snel af was. Het had net ongeveer een half uur keihard geregend, waardoor iedereen bij elkaar gekropen was in de 'beachfacility' (toiletten annex omkleedhokjes annex bar, waar het 'feest' zich afspeelde). Nu de regen afgezwakt was tot een na-ebbend miezertje stuiterde maya naar buiten als een blij kalfje na een lange winter. 2 minuten stuiterend dansen creeerde net voldoende HET om de avond af te ronden. daarna werden de Noorse schonen belaagd door op blondbubbelen beluste mannen en zocht eenieder zijn toevlucht tot the COOL van onze eigen Beanyman. (Beanyman is een reggaeartiest die de dag nadat wij vertrekken hier komt optreden. aangezien Michiel de avond tevoren met pokeren veelvuldig de meeste bonen, de inzet, gewonnen had, geldt hij nu als de beanleader, ofwel Beanyman). Maya en ik mogen wel blij zijn met onze beschermheer, want de Noorse meisjes worden voortdurend belaagd door oneerbare voorstellen. alleen al het feit dat je zonder je vriendje op vakantie bent, is een teken dat je wilt vreemd gaan blijkbaar. All is well that end's well, dus na een half uur wachten op de bussen die niet meer gingen, kregen we een betaalde lift van een higschoolteacher (agriculture) terug naar good ol' Charlotteville. Vanmiddag dolfijnen kijken met de visser die samen met Michiel vanochtend vroeg een kingfish voor ons avondeten gevangen heeft en dan nog slechts 2 daagjes te gaan...
veel liefs van Beanyman & his Chickies
ps1 blijf doorgaan met al die lieve reacties, dat is echt leuk om te lezen!
ps2 helga, keep up the good work! 1 tip nog: niet vaker dan 1x per week wegen, een dagelijkse schommeling in gewicht is normaal hoe mysterieus ook. En als je nog even volhoudt heb je veel minder lood nodig bij het duiken in haiti... Om het maar niet te hebben over alle aandacht van de haitiaanse mannen ;-)