op zoek naar HET

Onze gemiddelde dagroutine gaat als volgt:
9.30 opstaan en douchen
10.00 ontbijten
11.00 op weg naar ofwel een hele dag naar het strand, ofwel 'iets doen' (bijvoorbeeld waterval bezoeken)
17.00 biertje op terrasje
18.00 boodschappen doen en koken of uit eten
21.00 terug naar huis, boekje lezen
22.30 naar bed.
HEERLIJK!!!:-):-):-)

Je kan alleen natuurlijk niet verwachten dat een 16-jarige hiervan diepgelukkig wordt...
Dus gingen we zaterdagavond op zoek naar waar HET gebeurd in Grenada.
Nu weet ik na 20 jaar koorsachtig zoeken naar HET, dat waar HET zich ook afspeelt het altijd net is daar waar jij niet bent. Maar dat geeft allemaal niks, want het gaat immers om de reis en niet om het doel.
21.00 na het eten stapt 'the fellowship of the HET' in de auto
21.15 nachtclub 'Fantasia 2001' is dicht. in de vvvgids van grenada lees ik dat de meeste entertainment zich in het off season afspeelt in de hotels. nachtmerriebeelden van mannen in apepakjes achter steeldrums 'amazing graze' tokkelend voor bejaarden schieten door mijn hoofd. We besluiten gewoon de muziek te volgen.
21.30 muziek! blijkt echter uit een hotel te komen. omdat Elke Optie Onderzocht Moet Worden, toch gaan kijken. Het blijkt een bruiloft, waar wij spontaan voor uitgenodigd worden, maar Maya vreest dat HET hier niet gevonden gaat worden... Wel leren wij hier dat we naar Club Bananas moeten, ergens in de buurt vh vliegveld.
22.00 na een half uur zoeken en verkeerd rijden Club Bananas gevonden. (Grappig detail: telkens als wij denken dat iets echt niet kan zijn wat wij aan het zoeken zijn, blijkt het dit juist wel te zijn).
Op 2 tafeltjes met gezinnen na, is het nog redelijk rustig in Club Bananas. Maar wij zijn al erg blij omdat we hier een andere HETTEN vinden: koffie en muggenspray, zeer noodzakelijk voor de fellowship die inmiddels alweer onder de jeukende bulten zit. Na deze avond Maya als muggensprayverantwoordelijke benoemd (ik viel af gezien het sleutelincident en Michiel is al eindverantwoordelijk voor alles) een taak die ze tot op heden uitmuntend vervult.
22.00-22.30 koffie gedronken en gekrabd aan onze bulten.
22.30-23.00 boekje gelezen
23.00 aan de bar rumcola gedronken terwijl de eettafeltjes opgeruimd werden (ha! er gebeurd wat!). Maya vraagt aan de ober wat er gebeurd is met het optreden van David Kirton, de ZEER BEKENDE ARTIEST UIT BARABADOS, die om half elf zou op treden. "Hij is onderweg".
23.30 er komen nog wat bezoekers binnen die met een papieren bandje om hun pols 2 grote deuren in de bar binnengaan. Mischien gebeurd HET daarbinnen?
23.40 Wij willen naar binnen maar moeten ook eerst een papieren bandje kopen bij de ingang.
23.50 papieren bandjes gehaald (voor Maya en Michelle gratis, voor Michiel 10 euro)
23.55 wij gaan de grote deuren binnen. 23.56 Nadat we aan het donker gewend zijn, blijken we ons in een ruimte met dansvloer, podium, bar en stroposcooplamp te bevinden. Op de barman na, zijn wij de enige levende wezens hier. Maar waar zijn die andere bezoekers dan gebleven? In de hoek bevindt zich een deur met daarop de woorden EXIT. Nadat we quasi geinteresseerd door de ruimte gelopen hebben snel door deze deur weer naar buiten. Om aan de achterkant van de bar waar we net zaten uit te komen. Hier is ook weer een bar, waar de overige bezoekers zich net als wij verschuilen om niet meteen weer als een stelletje loosers in de 1e bar terug te keren. Het is hier net de efteling, waarbij je voor elke attractie door eeen souvenirshop moet. Nog maar 3 souvenirs besteld dus...
00.15 terug naar bar 1. het aantal bezoekers is nu ongeveer gelijk aan het aantal personeelsleden (die er overigens veel cooler en hipper uitzien dan de bezoekers)
00.20 wij ontdekken een kikker in het nepriviertje dat vanachter de bar naar de uitgang loopt. Na een diepgaaand onderzoek besluiten wij dat a) de kikker leeft. b) dat kikker in shock is door de harde muziek en de lichtshow en daarom niet beweegt of met zijn ogen knippert. c) dat wij nog niet dronken genoeg en dus nog vol dierenliefde waardoor we hypotheses a en b niet eperimenteel zullen toetsen.
00.30 de ZEER BEKENDE ARTIEST UIT BARABADOS is gearriveerd.
00.45 er zijn weer wat bezoekers de grote deuren doorgegaan. Bevreest het optreden van de ZEER BEKENDE ARTIEST UIT BARABADOS te zullen missen wagen wij ook weer een gokje en gaan voor de 2e maal de grote deuren door. HA! er zijn nu maar liefst 10 mensen binnen en de ZEER BEKENDE ARTIEST UIT BARABADOS (en zijn vriendin) staan op te bouwen op het podium. Na een hartverwarmende introductie van de vriendin van de ZEER BEKENDE ARTIEST UIT BARABADOS, begint deze te spelen. Tussen mijn kikkeronderzoek en de muggenspray in (tot nu toe de spannendste onderdelen van de avond) heb ik gelezen op een poster dat David Kirton, de ZEER BEKENDE ARTIEST UIT BARABADOS, "has the mission to make everybody dance and he is very good at it". Mijn verwachtingen zijn dus hoog gespannen. de ZEER BEKENDE ARTIEST UIT BARABADOS doet zeker zijn best en geeft het goede voorbeeld: hij beweegt ritmisch heen en weer waarbij zijn lange dreads smekend heen en weer bungelen en zijn gitaar porno-achtige bewegingen nabootst. Vriendin helpt mee door enthousiast klappend en heupwiegend voor het podium te dansen. Maar het publiek lijkt vooralsnog niet erg onder de indruk van de ZEER BEKENDE ARTIEST UIT BARABADOS en staart afwachtend voor zich uit.
1.10 Ik vraag me af of als je een puistje uitknijpt dat dan ook op zal lichten onder de stroboscooplamp. Het enige rijpe puistje dat ik op dit moment heb zit op mijn rug en kan ik niet bij. Verder vrees ik dat Michiel mij niet mijn wetenschappelijke honger zal willen laten bevredigen met het exemplaar op zijn kin. En ik ben nog steeds niet dronken genoeg om de kikker te gaan pesten.
1.30 de ZEER BEKENDE ARTIEST UIT BARABADOS heeft het zweet op zijn voorhoofs staan en het begint langzaam in straaltjes langs zijn hele hippe bloesje te lopen. Vriendin danst nog steeds enthousiast mee, alsof we inmiddels met zijn allen 1 grote kluwen hiphoppende mensen zijn geworden.
1.45 we geven het op. HET is ons weer te slim afgeweest.