Prachtige bergpas en culinaire missers...

Gisteren overnacht in Plaka, een piepklein havendorpje vlakbij het grotere en hoger gelegen Leonidio. We konden er overnachten op een heuse 'camperplek', een soort betonnen parkeerplaats waar je de toiletten mag delen met de strandtent. In het haventje was echter ook een schattig blauwwit hotelletje, Dionysos, en we wilden wel weer eens in een gewoon bed slapen zonder je hoofd te stoten aan het plafond en zonder een gammel laddertje af te hoeven als je zwangere buik je dwingt om midden in de nacht te plassen...
Eerst nog gegeten in een dito schattig blauwwit restaurantje, waar Michiel (speciaal voor Helga?) nog een gesprek had met de eigenaar over de verkiezingen. Omdat geen vd partijen een meerderheid heeft verkregen en formeren ook niet goed schijnt te lukken, gaan ze op 17 juni gewoon opnieuw stemmen. Geen 2e ronde zoals bij de Franse presidentsverkiezingen, maar gewoon het hele circus opnieuw. Lekker praktisch, scheelt iig maanden van oeverloze formatiepogingen ;-).
Overigens dacht de restaurantbaas dat hij deze keer maar niet ging stemmen, want hij vond eigenlijk alle partijen even slecht.
Na het middageten lekker gezwommen in de zee (Michiel en Roemer) en middagdutje gedaan op strandbedje (Michelle en buikbaby). Boterhammetjes als diner op het balkon van het hotel. Wel zo makkelijk als je huis met keuken en koelkast gewoon voor de deur staat... Ook weer eens goed gedouched (alhoewel de douche op de laatste camping beter was) en Roemer zijn lichaam met pikzwarte voeten en bloedkorsten overal eens goed geschrobt en gewassen, inclusief de plakkerige zoute zeeharen. Vervolgens weer gestoeid met de walkietalkie, die dan weer wel en dan weer niet stem gactiveerd leek aan te slaan, toch maar de gok genomen en in de nabij het hotel gelegen strandtent de avond verder doorgebracht. 
Er heerste een fijne sfeer in het dorpje en ietwat weemoedig reden we er de volgende ochtend weer weg. Deze dag was een slechte dag op de culinaire schaal, wat al begon bij het ontbijt. Op het dorpspleintje van Leonidio bekeken we geinteresseerd het dorpsleven op zondagochtend: vnl veel mannen in het café en uiteindelijk ook een grote groep kerkgangers die hier samen aan de koffie gingen. De (jonge) ober verstond noch Engels, noch mijn inmiddels toch aardig opgekrikte Grieks, maar met wat handen en voeten en wijzen op de kaart, leek hij de bestelling begrepen te hebben. Totdat we verrast werden met 2 club sandwiches met friet, een omelet, een tosti en een mand met brood en boter/jam. Roemer blij natuurlijk, met patat als ontbijt, maar wij zaten tot aan het avondeten vol met dit overdadige ontbijt! 
Met volle buiken weer een landtong overgestoken: van Leonidio, via Kosmas (idyllisch bergdorpje) naar Gythio/Mavrovouni. Volgens de Lonely Planet 'the most scenic route of the Pelopenessos'. Weet niet of het de mooiste is, maar het was zeker een prachtige tocht door de bergen. Prachtige 'gorges', alles groen en bloeiend met bijzondere vlinders en vergezichten. Onderweg nog even een klooster dat hoog tegen een bergwand gebouwd was bezocht. In Kosmas ook even de kerk ingedoken, terwijl Roemer inmiddels goed opgevoed voortdurend 'ssssst' deed met vingertje voor de lippen. Moest nog erg lachen om een vroom klein jongetje dat met een chocoladeijsje in de hand en een mond vol chocoladeijs een chocoladekus gaf op een icoon alvorens een kruisje te slaan...
In Mavrouni wederom een fijne camping, Meltemi, gevonden, ditmaal met ruim zandstrand ipv stenen. Wel bizar hoe veel campings aan het strand een hek hebben tussen camping en strand??? 's Avonds was het ontbijt eindelijk wat gezakt en dachten we een leuk restaurantje aan het begin van de haven gevonden te hebben. We bestelden er een gevarieerde visschotel voor 2 met 'mountain greens', maar dit bleek een vergissing. Slappe ongare patat met taaie inktvis, gamba's en wat kleine visjes, allen in een paneer/deeglaagje gefrituurd in ongetwijfeld ook smerig frituurvet. De gemiddelde 'fish 'n chips' in Engeland is smakelijker vrees ik. De 'mountain greens' bleek een bord ondefinieerbare groene smurrie (spinazie?)... Vandaag gaan we voor de zekerheid maar weer eens zelf koken. Midden op de camping is een grote gemeenschappelijke keuken met eettafels, erg gezellig. Voorlopig blijven we hier nog wel even :-).