Cinqueterre
Door: Michelle
Blijf op de hoogte en volg Michelle
10 September 2011 | Italië, Rome
Nou, daar gingen we dan, met goede moed en een tas vol zin... Eerst met de trein naar het eerste van de 5 historisch schilderachtige dorpjes, Montorosso. Aldaar kregen we direct een flashback van de Mont st Michel. Niks schilderachtig dorpje, maar een mierenhoop van toeristen en toeristencrapstalletjes. Het was een aardig dorpje, maar als ik heel eerlijk ben, oogde het niet heel bijzonder. Niet anders dan elk ander mediterraan schattig berg- of kustdorpje dat ik al eens zag. Met als grootste verschil dat het dus helemaal platgelopen werd door toeristen :-(. Ben benieuwd hoe het hier dan in het hoogseizoen uit zou zien... Of eigenlijk niet dus. Daarom maar vrij snel doorgegaan met fase 2: per boot naar het volgende dorpje. eigenlijk het vierde dorpje, dat er op de ansichtkaarten het leukste uitzag,nr 2 en 3 sloegen we maar even over ivm de snikhitte en het reisgezelschsp van een ongedurige peuter. Het boottochtje was leuk, want vanaf het water zagen de dorpjes er nog het leukste uit. In Manarola was het helaas niet veel beter. Dapper zijn we helemaal omhoog geklommen, in de hoop dat het bovenin beter zou worden. Was wel een beetje zo, want minder druk en mooi uitzicht, maar waarschijnlijk zijn we enorme cultuurbarbaren, of verwende snobs, want we waren nog steeds niet bijster onder de indruk. Gelokt door een bordje met een pijltje nog wat verder naar boven waar op stond 'Trattoria Billy' klommen we door, om te ontdekken dat dit restaurantje al vol zat met Jappaners en andere hongerige collega toeristen. Wel leuk was, dat men in dit straatje bezig was grote kisten met druiven in een persmachine te gooien (de druiven dan hè, niet de kisten zelf). Waarna het aan de ene kant de takjes uitspuugde en aan de andere kant het sap en de schilletjes opgeslorpt werden door een grote stofzuigerslang. De kisten met druiven werden via een soort robotachtige rupsbandwagentjes vanuit de wijnrankterassen, de trappen op vervoerd, dat zag er wel grappig uit. Na deze kuitenbijtactie, beneden nog wat gegeten en gedronken (niks zo romantisch als jij het beschrijft, Guido, ik denk dat je geen spijt hoeft te hebben deze attractie overgeslagen te hebben...). Vervolgens maar weer met het treintje terug, waarna we als laatste straf nog ruim een half uur op de trein moesten wachten op een heel heet perron. Gelukkig hebben we altijd nog onze 24/7 live entertainment bij ons in de vorm van onze grappen en grollende ventje, dus heel erg was het nu ook weer niet. Zijn nieuwste vondst is elke keer als wij hem wat verbieden ("niet mamma slaan, Roemer!"), dat hij dan laconiek reageert met: "niet zo zeuren, mamma". Of eergisterenavond toen hij al in bed lag: Michiel zei tot 3 x toe 'pas op' tegen mij als ik langsliep, omdat hij net een kakelverse witte schone broek had aangetrokken. Ik reageerde lachend met "watje". Horen we gegrinnik uit de slaaptent, gevolgd door een luid "watje!".
Nouja, van die dingen, never a dull moment. Onze kleine naakte carabinieri is weer volop in actie en tatuut er weer lustig op los op zijn fietsje over de camping.
Ik denk dat we morgen nog een welverdiend sloom stranddagje inplannen en dan maar eens gaan nadenken over het vervolg van de reis. Weer zit nog steeds reuze mee gelukkig, dus ons hoor je nog niet klagen, ook al vielen de cinque terres een beetje tegen dan. Veel liefs uit Italie van ons aan jullie allemaal.
Nouja, van die dingen, never a dull moment. Onze kleine naakte carabinieri is weer volop in actie en tatuut er weer lustig op los op zijn fietsje over de camping.
Ik denk dat we morgen nog een welverdiend sloom stranddagje inplannen en dan maar eens gaan nadenken over het vervolg van de reis. Weer zit nog steeds reuze mee gelukkig, dus ons hoor je nog niet klagen, ook al vielen de cinque terres een beetje tegen dan. Veel liefs uit Italie van ons aan jullie allemaal.
-
10 September 2011 - 20:49
Gerrit En Cora:
Dank voor je uitgebreid verslag :)
Jullie hebben het warm en wij zitten in "code oranje" met constante bliksem op zo'n vreemde manier dat de lucht steeds helemaal licht is.
Vanmiddag de kunst-route in Blaricum gedaan: het leuke is dat je bij de mensen binnenstapt in soms prachtige huizen en verbouwde boerderijtjes - beeldschoon dorp !
Ga door met genieten en veel liefs + extra knuffels voor Roemer !
Gerrit en Cora -
11 September 2011 - 08:40
Guido:
Het is nooit wat je denkt, met Mont St. Michel had ik ook dezelfde ervaring. Normaliter gaan wij bijna nooit naar oorden die worden aanbevolen als toeristische bezienswaardigheden. Maar soms maak je fouten, waardoor je weer weet dat je je los dient te maken van het kuddegedrag. Gelukkig zijn er nog talloze wel rustige plaatsjes te vinden. Maar vooral hebben jullie veel plezier aan die ondeugende bambino Roemer met zijn streken en humor!
Wij zijn hier voor het noodweer gespaard gebleven en dit zeker voor de zeer grote brokken hagel. Het is nu weer aangenaam mooi weer.
Liefs van ons Guido
-
11 September 2011 - 13:29
Truus:
goh, wat jammer dat cinque terre wat tegen viel. op internet lijkt 't sprookjesachtig(zonder publiek), maar schijn kan bedriegen...
gelukkig genieten jullie toch wel!
liefs vanuit heiloo, xxxtr. -
11 September 2011 - 20:06
Helga:
Zoals je Roemer's acties beschrijft lijkt het me dat hij de grootste toeristische attractie is. Ik zou betaling eisen van de camping eigenaar voor zoveel entertainment. Guido sprak al van kinderarbeid, maak er geen slavenarbeid van ;-)
Zijn er niet veel Italianen die over zijn blonde bolletje willen aaien, of zijn ze inmiddels wel gewend aan schattige blonde kindjes?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
